Ο σύγχρονος χορός είναι ένα είδος χορού που αναπτύχθηκε κατά τα μέσα του 20ου αιώνα και από τότε εξελίχθηκε σε κυρίαρχη μορφή χορού για τους επαγγελματίες χορευτές σε όλο τον κόσμο, με ιδιαίτερη απήχηση στην Αμερική και την Ευρώπη. Παρόλο που οι ρίζες του βρίσκονται στον κλασσικό, μοντέρνο και τζαζ χορό, ωστόσο, [1] εξαιτίας της δημοφιλίας του στους επαγγελματίες χορευτές και των διάφορων προσθηκών που δέχθηκε, συχνά θεωρείται ότι σχετίζεται με τον μοντέρνο χορό, το μπαλέτο και διάφορα άλλα είδη χορού.

Η τεχνική του σύγχρονου χορού επικεντρώνεται στα εξής σημεία: στη δυνατή και ελεγχόμενη εργασία του ποδιού, τη έντονη χρήση του κορμού, όπως στον μοντέρνο χορό, επίσης περιλαμβάνει σύσπαση και χαλάρωση, ασκήσεις στο πάτωμα, πτώση και επαναφορά και στοιχεία αυτοσχεδιασμού, όπως στον μοντέρνο χορό. [2] Επίσης, πολύ συχνά χρησιμοποιούνται αναπάντεχες αλλαγές στον ρυθμό, την ταχύτητα και τις κατευθύνσεις.

Επιπλέον, ορισμένες φορές ενσωματώνει στοιχεία από χορούς πολιτισμών εκτός Ευρώπης, όπως οι Αφρικανικοί χοροί, για παράδειγμα λυγισμένα γόνατα, και ο ιαπωνικός σύγχρονος χορός Butoh.